"İman etmeden (de) iyi insan olma"?
Yer yer başvurulan bir anlatım yöntemi ile başlayarak, son söylemeyi düşündüğümüz şeyi en başa çekerek cevap verelim: İman etmeyenler de elbette iyi insan olabilirler ama imansızlık ile iyilik arasında zorunlu veya gerekli ve hatta tercih edilebilir bir illiyet(sebepsellik) ilişkisi yoktur. Daha yalın bir ifade ile, ateist insan iyi olabilir ama ateizm ile iyilik arasında bir gereklilik ilişkisi yoktur. Bu yüzden ateist ve iyi insanlar öyle veya böyle ateizmin dışına çıkarak bunu sağlarlar. Ontolojik bir referans olarak ateizm, ne iyilik ile ne de kötülük ile bir gereklilik veya tercih edilebilirlik (zorunluluğu zaten geçtik) ilişkisi içerisinde olur. Bu alana dair yapılan, yapılmış tartışmaların neredeyse tamamını şu soruyu sormak suretiyle önümüze koymamız mümkündür: İyilik dediğimiz şey acaba kendisi ile açıklanan, amacı kendisi olan veya başka bir şeye araç edilemeyecek bir şey midir yoksa iyilik bir araç mıdır? Kant gibi filozoflara göre iyilik insanda numen (te